مجموعه باستانی صومعه دیوید گارِجا(David Gareja)

 دیوید گارِجا و منحصر به فرد بودن آن با قرار گرفتن در مرز با آذربایجان و منظره اطراف آن برای هر توریستی خیره کننده است. متاسفانه عدم تلاش برای بازگرداندن یا محافظت از نقاشی های دیواری ، تنش های مکرر با جمهوری آذربایجان  بازدید از داویت گارِجا را به یک ماجراجویی واقعی  تبدیل نموده است.

رفتن به دیوید گارِجا

در ماه ژوئیه و آگوست می تواند تا وسط روز با وحشت زیاد گرم شود ، بنابراین شروع اولیه ، رسیدن به اینجا تا 10 صبح ، ایده آل است. ضد آفتاب ، آب و کفش های معقول را بیاورید زیرا مجبور خواهید بود بدون هیچ سایه ای تپه را مرتفع  را فتح کنید. همچنین حتماً گذرنامه یا کارت شناسایی خود را همراه خود داشته باشید ، زیرا در منطقه مرزی هستید و به طور بالقوه می توانید توسط گشت های نظامی گرجستان و آذربایجان متوقف شوید.

فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی آزادی ، استقلال و حاکمیت را برای جمهوری های عضو خود به ارمغان آورد بدون اینکه مشخصاً مرزهای آنها مشخص شود. مرزهای بدون علامت گذاری درگیری ها و نقاط اختلاف زیادی در کشورهایی در سراسر قفقاز جنوبی ایجاد كرده است. منشأ این اختلافات مرزی به سیاست ملی سازی جوزف استالین برای تعیین مرز از دهه 1920 باز می گردد. هدف این سیاست تا حدی تغییر بخش اداری اتحاد جماهیر شوروی و تا حدودی تنظیم مرزهای واحدهای سرزمینی آن در حالی است که ضمن تلاشهای استالین برای تحکیم قدرت. درگیری های هنوز هم منجمد شده از آبخازیا ، اوستیای جنوبی و قره باغ سه نمونه از میراث سیاست استالین است.

اما یکی دیگر از اختلافات مرزی کمتر شناخته شده بر سر مجتمع صومعه دیوید گارجه ، که ناشی از این تنظیمات ارضی است ، تفلیس و باکو را تقریباً به مدت صد سال در حالت آماده باش قرار داده است. این مجتمع توسط سنت دیوید گرجلی ، یکی از 13 مبلغ مسیحی که در بین قرن 6 از بین النهرین وارد گرجستان شد ، تأسیس شد. این مجموعه در گرجستان شرقی ، در 25 کیلومتری تفلیس واقع شده و از 19 صومعه قرون وسطی با تقریبا 5000 سلول تشکیل شده است. گرچه گرجستان بارها مورد حمله و تقسیم قرار گرفت ، داود گارجه همیشه در مرزهای سیاسی خود باقی مانده بود تا اینكه استالین به دنبال سیاست ملیت خود باشد ، كه مرز گرجستان را با آذربایجان تغییر داد و بخشی از این مجتمع را تحت اختیار جمهوری آذربایجان شوروی قرار داد.اگرچه در مقیاس کوچکتر ، این اختلاف نظر باعث افزایش تنش ها هر از گاهی می شود و روابط همسایگی خوب بین گرجستان و آذربایجان را تضعیف می کند و بیشتر ثبات شکننده در قفقاز جنوبی را تهدید می کند.

تنش های التهابی

در مارس 2019 ، در طول سفر سالومه زورابیویشوی رئیس جمهور گرجستان به جمهوری آذربایجان ، مسئله اختلاف مرز بین دو کشور را مطرح کرد. سپس ، در تاریخ 20 آوریل ، هنگام بازدید از مجتمع صومعه دیوید گارجه ، زورابیویشویلی دوباره موضوع را مطرح کرد. وی خواستار پیشرفت در مذاکرات تعیین مرزها شد و فشار را برای مشخص کردن سریع محل انجام داد.اظهارات زورابویشویلی باعث نارضایتی گسترده در جمهوری آذربایجان شد زیرا باکو کنترل کامل قانونی را بر این منطقه انجام می دهد. در پاسخ به اظهارات رئیس جمهور گرجستان ، درست قبل از جشن عید پاک ارتدکس ، باکو دسترسی به این صومعه را برای کاهنان ، راهبان و سایر بازدید کنندگان تور گرجستان مسدود کرد. باکو سه روز بعد دوباره مرز را باز کرد. وزرای خارجه دو کشور برای خنثی کردن تنش و جلوگیری از تشدید تدابیر قدم برداشتند. وزیر امور خارجه گرجستان گفت: "من با همكار آذربایجانی خود صحبت كرده ام و وزیر كشور گرجستان با همكارش در این كشور تماس گرفته است. اکنون این مشکل حل شده است. "

اگرچه بسته شدن مرز کوتاه و موقت بود ، اما هنوز هم توانست احساسات عمومی را برانگیزد. رهبران پوپولیست و ناسیونالیست اظهارات تحریک آمیز ، زنو هراسی و توهین آمیز را بیان کردند. این بیانیه ها همچنین به رشد تبلیغات ضد ترکی ، ضد آذربایجانی و ضد گرجستان در هر دو پایتخت کمک کرده است. آنها همچنین نارضایتی های مذهبی را تشدید کردند. شبکه های ترول و بات به بحث و گفتگوهای عمومی دامن زدند و اختلافات و اختلاف نظرها را تقویت كردند و در عین حال روایتهایی را كه به طور فزاینده تفرقه افكنده سودمند برای مسكو بودند ، اعلام كردند.در سطح دولت ، هر دو طرف برای کاهش تنش و جلوگیری از تشدید بیشتر مواضع منطقی در نظر گرفتند. جورجی گاخاریا ، وزیر کشور گرجستان خواستار مهار شد و ضمن ترغیب هر دو طرف برای رسیدگی به این مسئله با احتیاط بیشتر است. باکو همچنین آمادگی خود را برای گفتگو درمورد روند تعیین محدودیت و مشخص شدن مرز آذربایجان و گرجستان ابراز کرد. برای دستیابی به توپ ، هر دو طرف معاون وزیران امور خارجه را به عنوان رئیس کمیسیون های تعیین مرز اعلام کردند تا هدایت مذاکرات را انجام دهند.

مذاکرات پس از شوروی

منحل شدن اتحاد جماهیر شوروی در اوایل دهه 1990 ، به یک معنا ، دریچه ای از فرصت را برای هر دو طرف فراهم کرد تا سرانجام مسئله داوود گارجه پس از چندین دهه شکایت در زمان شوروی حل شود.دولت های موفقیت آمیز گرجستان گزینه های مختلفی را ارائه دادند و مبادله زمینی را به باکو ارائه دادند تا کل این مجموعه را تحت صلاحیت گرجستان قرار دهد. با این حال ، هرگونه تلاش از تفلیس با امتناع باکو روبرو شد ، با اشاره به اهمیت استراتژیک و تاریخی این صومعه برای جمهوری آذربایجان.تا همین اواخر ، این مسئله به دلیل روابط مناسب میان دو ملت ، در حال رفع بود. پروژه هایی مانند خطوط لوله باکو - تفلیس-جیحان و باکو-سوپسا و راه آهن باکو-تفلیس-کارس و مزایای همراه با آن ، باکو و تفلیس را به یک همکاری پایدار و استراتژیک یکپارچه کرده است ، که باعث شده است مسئله مرز اهمیت کمتری دارد ، اما تنش ها گاه در طول دو دهه گذشته افزایش یافته است.به عنوان مثال ، در آوریل 2007 ، خلف خلفوف معاون وزیر امور خارجه جمهوری آذربایجان اظهار داشت که دیوید گرجاجا بنای گرجستان نبود.

سخن نهایی:

میتوانید تور تفلیس را از سایت توریاب به راحتی انتخاب کنید