فواره تروی رم (شکوه معماری رنسانس)

باید گفت جاذبه هایی بیش از زیبایی ظاهری در مورد این چشمه معروف ساخته سالوی وجود دارد! اگرچه این چشمه یکی از هزاران چشمه مربوط به قرن چهارم رم می باشد، اما چشمه تروی همیشه از بقیه متمایز بوده است. فواره تروی با ساختار کم نظیر و مجسمه های باستانی خود توجه هر گزدشگری را به خود جلب می کند. فواره تروی بعد از تعطیل شدن طولانی مدت و بازسازی توسط موسسه معماری فندی (که طبق گفته های این موسسه 2.2 میلیون دلار هزینه داشته است)، بهتر و زیباتر از گذشته شده است. بنابراین زمان آن رسیده که بلیط خود را رزرو کنید و برای دیدن آن به رم بروید!

در زیر چندین واقعیت را درباره فواره تروی، این جاذبه محبوب در تور رم بیان می کنیم:

• چشمه تروی یکی از قدیمی ترین منابع آبی رم است

قدمت این چشمه به زمان روم باستان باز می گردد، به سال نوزدهم قبل از میلاد مسیح و زمان ساخت قنات آب های باکره (Aqua Virgo). در آن زمان، آب حمام های سنتی رومی و چشمه های مرکز رم را این فواره تأمین می کرد. گفته می شود که آب های باکره یا ویرجین واترز به افتخار یک دختر جوان رومی نامگذاری شده است که سربازان تشنه را به سمت منبع آب بهار برای نوشیدن سوق داده است. این چشمه در نقطه انتهایی قنات، در محل اتصال سه خیابان ساخته شده است. این سه خیابان (که به نام tre vie نیز شناخته می شوند) نام چشمه تروی را به نام خود نیز، با عنوان Fountain Three Street مشهور کرده اند.

• سالوی معمار اصلی این بنا نبوده است!

در سال 1730 پاپ کلمنز دوازدهم مسابقه ای برای طراحی یک چشمه جدید برگزار کرد. بسیاری از معماران مهم آنزمان رم در این مسابقه همگانی شرکت کردند، اما در پایان نیکولا سالوی حق طراحی چشمه را به دست آورد. هرچند که برخی نظریه ها می گویند که او شاید انتخاب اول نبوده است. آلساندرو گالیله، یک معمار از خانواده ستاره شناس مشهور گالیله، در ابتدا در کمیسیونی برنده حق احداث و معماری این پروژه شد اما در نهایت پس از یک اعتراض عمومی، این کمیسیون در نهایت به سلوی اهدا شد. دلیل اعتراض عمومی؟ گالیله یک فلورنت بود، در حالی که سالوی یک رومی بومی بود. اما سلوی هرگز چشمه خود را کامل ندید. اولین آب از چشمه در سال 1743 بیرون آمد، اما تا سال 1762، 11 سال پس از مرگ سالوی که پاپ کلمنز سیزدهم به طور رسمی تکمیل و افتتاح چشمه جدید تروی پرداخت، ساخت این چشمه کامل نشد. در هر حال، محصول نهایی فواره تروی عمدتا کار پاپ کلمنز سیزدهم می باشد.

• ساختار بنای تروی

این چشمه بیشتر از سنگ تراورتن ساخته شده است، یک ماده معدنی ساخته شده از کربنات کلسیم آب های چشمه، به ویژه چشمه های آب گرم. منبع احتمالی مواد سازنده این بنا شهر Tivoli بود که در حدود 22 مایل با رم فاصله داشت. در زمان ساخت و ساز  فواره تروی، بسیاری از مردان در هنگام کار با سنگ های عظیم زخمی شده و حتی فوت کردند. از جمله آن ها می توان به یک سنگبر اشاره کرد که در سال 1734، یک قطعه بزرگ سنگ تراورتن او را به کام مرگ کشید.

• این فواره از آب زیادی استفاده می کند

چشمه تروی دارای ارتفاع 85 فوت است و تقریباً 65 فوت طول دارد. با پمپاژ آب از منابع آبی متعدد و استخر بزرگی که در جلو قرار دارد، در این چشمه هر روز حدود 2،824،800 فوت مکعب آب می ریزد! اگرچه هدر رفت چندانی وجود ندارد، زیرا امروزه آب بازیافت می شود (به معنای اینکه برخلاف رومیان باستان شما به جای آن باید از آب چشمه های نوشیدنی اطراف بنوشید!)

همراه با تور اروپا می توانید از این چشمه زیبا و فواره تروی رم بازدید کنید.

• این چشمه با سنگ های سفید خود، زمانی مشکی و قرمز بوده است

در سال 1996 این چشمه خاموش شد و به منظور احترام به بازیگر مارچلو ماسترویانی پس از مرگ وی با پارچه های مشکی پوشانده شد. در آن زمان بازیگر معروف Mastroianni در La Dolce Vita بازی کرد، فیلمی که مشهورترین صحنه آن در چشمه تروی ایتالیا فیلمبرداری شد و این چشمه را از همیشه مشهورتر کرد. در سال 2007 چشمه پس از اینکه یک خرابکار ماده ای مایع را درون چشمه ریخت، رنگ آب این چشمه به قرمزی گرایید. این باعث شده که آب جاری از فواره ها نیز قرمز شود، زیرا در این مکان از سیستم آب مدار بسته استفاده می شود. در حالی که ترس از اینکه مایع به طور دائم به بنای تاریخی آسیب برساند وجود دارد، اما آب به اندازه کافی سریع تخلیه می شود که خسارتی دیده نشود، فقط جمعیت زیادی از گردشگران را بسیار شگفت زده می کند!