قلعه باییل در نزدیکی باکو

قلعه باییل زمانی یکی از مهمترین سازه ها برای دفاع از باکو بود. قلعه باییل که فقط به عنوان یک جزیره کوچک در حاشیه ساحلی در تور باکو قابل مشاهده بود ، قرن ها مشهور بود و پس از آن قرن ها از بین رفت.اما برخلاف آتلانتیس ، وجود قلعه باییل کاملاً واضح است. در سال 1232-1235 شیروانشاه فریبرز سوم ، در تلاش برای محافظت از باكو از دریا ، شروع به ساختن دژهایی كرد كه بعدها قلعه باییل شد ، همچنین به قلعه ساباییل ، ​​شاعرصبا ، شاعر نو ، "شهر غرق" یا "باییل سنگ" معروف شد. "قلعه باییل در زمان معمار زین الدین بن ابوشدید شیروانی ساخته شده است. ساختار مشابه مستطیل شکل نامنظم گسترده 180 х40است. شکل پایه دقیقاً مشابه شکل ساحل جزیره بود. استحکامات قلعه به ضخامت 1.5 تا 2 متر با 15 برج 3 برج گرد و 12 نیم دایره است. در طی حفاری ها ، پایه های 9 ساختمان پیدا شد. دیوار غربی با سکوی تخریب شده مجاور است - پایه برج مرکزی که به طور همزمان به عنوان یک برج مراقبت و یک چراغ بکار رفته بود. مورخان همچنین بر این باورند که یک معبد آتش نشانان وجود داشته است.

در تمام قسمت فوقانی قلعه باییل ، ​​نوار کتیبه هایی به زبان عربی و فارسی به همراه تصاویر چهره های انسان و حیوانات خیالی به چشم می خورد. طول کلی این کتیبه حدود 400 متر است. از میان قسمتهای رمزگشایی شده این کتیبه سه قطعه با تاریخ ساخت - سال 632 هجری (1234-1235 میلادی) و نام معمار است. در ادامه متن ، سلسله شناسی سلسله مزدایدان شیروانشاه ، که در تصاویر شکاف های تاج دار نشان داده شده است. آمار حیوانات مختلف ، سالهای حاکمان شیروانشاه را مشخص می کند.این کتیبه ها هیچ خاورمیانه ای ندارند. این نخستین باری بود که تصاویر از انسان ها و حیوانات در یک اثر تاریخی مسلمان پیدا شد. متأسفانه قسمت فوقانی قلعه باییل کاملاً از بین رفته است. فقط قسمت پایین دیوارها و برجها زنده مانده است. کتیبه ها امروز در حیاط کاخ شیروانشاه نگهداری می شوند.در سال 1306 ، در نتیجه قوی ترین زلزله تاکنون در جنوب دریای خزر ، سطح دریا افزایش یافت و قلعه باییل در زیر آب غرق شد. از اوایل قرن 14 تا اوایل قرن 18 ، این سازه در زیر دریای خزر بود. در سال 1723 به دلیل افت سطح دریا در دریای خزر ، بالای برج بالای آب ظاهر شد. امروزه فقط بخش کوچکی از قلعه از ساحل یا دیدگاه ها قابل مشاهده است.