چرا بانکوک پایتخت تایلند شد؟

تایلند که به طور کامل در مناطق گرمسیری واقع شده است ، اکوسیستم های متنوعی را شامل می شود ، از جمله مناطق جنگلی تپه ای از مرز شمالی ، مزارع حاصلخیز برنج دشت های مرکزی ، فلات وسیع شمال شرقی و سواحل ناهموار در امتداد شبه جزیره باریک جنوبی است.تا نیمه دوم قرن 20 ، تور ارزان تایلند برای اکثر توریستها در اولویت بود اما در حقیقت تایلند در درجه اول یک کشور کشاورزی بود ، اما از دهه 1960 تعداد فزاینده ای از مردم با تور بانکوک ، پایتخت و به شهرهای دیگر نقل مکان کرده اند . اگرچه کلانشهر بزرگ بانکوک به عنوان مرکز اصلی شهر در کشور باقی مانده است ، اما شهرهای قابل توجه دیگری مانند چیانگ مای در شمال ، ناخون راتچسیما (خورات) ، Khon Kaen و اودون ثانی در شمال شرقی ، پاتایا در جنوب شرقی ، و هت یای در جنوب دور واقع شده است.در تایلند بازارهای پر جنب و جوش خیابانی ، فیلهای آفریقایی و معابد تاریخی بودایی تایلند را با تور پاتایا و تور پوکت تجربه کنید.

سیام ، همانطور که تا سال 1939 به طور رسمی تایلند نامیده می شد ، هرگز تحت سلطه استعمار اروپا قرار نگرفت. سیام مستقل تا زمان انقلاب در سال 1932 تحت سلطنت مطلق قرار داشت. از آن زمان ، تایلند سلطنتی مشروطه بود و کلیه قانون اساسی بعدی مجلس انتخابی را پیش بینی کرده است. با این وجود ، مقامات سیاسی اغلب در اختیار ارتش قرار گرفته است ، که قدرت را از طریق کودتا به دست گرفته اند. در طی دو دهه آخر قرن 20 و دهه اول 21 ، دموکراسی پارلمانی به طور پیوسته مورد حمایت گسترده مردم قرار گرفت. اگرچه در سال 2006 ، زمانی كه ارتش ، با سلطنت همسو بود ، بحران پدید آمد، یک دولت منتخب را سرنگون کرد ، انتخابات جدید پارلمانی - همانطور که دولت موقت وعده داده بود - در سال 2007 برگزار شد.

در مورد پایتخت تایلند بانکوک بیشتر بدانید.

بانکوک در دلتا رودخانه چائو فرایا ، در فاصله 25 مایلی (40 کیلومتری) از رودخانه خلیج تایلند واقع شده است این شهر قبلاً به دو شهرداری تقسیم شده بود - کرونگ تپ در ساحل شرقی وتون بوری در غرب - که توسط چندین پل به هم متصل شده است. در سال 1971 این دو به عنوان یک استان-شهر با یک دولت واحد شهری متحد شدند . در سال 1972 شهر و دو استان اطراف در یک استان به نام Krung Thep Maha Nakhon ادغام شدند (کلانشهر بانکوک ). این مکان همچنین یک مقصد مهم گردشگری تور ارزان بانکوک است که به دلیل جاذبه های فرهنگی فراوان و زندگی شبانه مورد توجه قرار گرفته است.

نام بانکوک ، که معمولاً توسط خارجی ها استفاده می شود ، بر اساس یک تفسیر ، از نامی گرفته شده است که مربوط به زمان قبل از ساخت شهر است - دهکده یا منطقه ( بنگ ) آلوهای وحشی ( ماکوک ). تایلندی ها پایتخت خود را Krung Thep می نامند ، که اولین قسمت از نام رسمی پرزرق و برق و طولانی آن است به معنی "شهر خدایان ، شهر بزرگ ، اقامتگاه بودای زمرد ، شهر غیرقابل نفوذ شهری که توسط ایندرا داده شده و ویشنوکارم آن را ساخته است. ” نام کوتاه Krung Thep اغلب به عنوان "شهر فرشتگان" ترجمه می شود. کلانشهر بانکوک ، 604 مایل مربع (1،565 کیلومتر مربع) و جمعیت بانکوک تا سال 2021 بالغ بر 10/700/000نفر است.

جغرافیای فیزیکی و انسانی:

آب و هوای بانکوک در طول سال گرم است و از 77 درجه فارنهایت (25 درجه سانتیگراد) در فصل "سرد" در دسامبر تا 86 درجه فارنهایت (30 درجه سانتیگراد) در اوج فصل گرم آوریل متغیر است. میانگین بارندگی سالانه بالغ بر 60 اینچ (1500 میلی متر) است که چهار پنجم آن در اواخر ظهرهای فصل باران ، که از اواسط ماه مه تا سپتامبر ادامه دارد ، با طوفان های کوتاه که رخ می دهد. فصل خشک از دسامبر تا فوریه ادامه دارد. میانگین رطوبت نسبی ماهانه از کمترین میزان 60 درصد در فصل سرما تا بیش از 80 درصد در فصل باران متغیر است.

طرح شهر:

بانکوک مدرن رشد انفجاری داشته است ، که از دهه 1960 به بعد مقامات سعی کرده اند آن را با استفاده از یک سری برنامه های اصلی هدایت کنند. مرکز شهر که قبلاً توسط دیواری محصور شده بود ، مدتهاست که به طور انبوه توسعه یافته است. گسترش بعدی به مراتب فراتر از مرزهای اداری به مناطق کشاورزی اطراف گسترش یافته است. برخی از مناطق با تبدیل شدن به نهادی و تجاری تر شدن شهر و شهرهای مسکونی و صنعتی ، به برخی واحدهای کاربردی تبدیل شده اند. در سراسر شهر ، معابد و صومعه های بودایی دیواری به نام وات ، که اغلب زرق و برق دار تزئین می شوند ، به عنوان کانون هایی برای زندگی مذهبی ، فرهنگی و حتی تجاری عمل می کنند.

مناطق سنتی

مناطق دولتی و تجاری شهر اماکن سنتی را اشغال کرده است. ادارات دولتی در اصل در دیواره قرار گرفتند ترکیب از کاخ بزرگ قرن18 ، اما در اواخر قرن 19 آنها را اشغال کردند کاخ ها و قصرها اطراف آن سپس به سمت خارج در این نزدیکی هست سبک استعماری و یا به سبک تایلندی ساختمان های اداری و خانه در امتداد جاده Ratchadamnoen گسترش یافته است. ساختمانهای چند طبقه برای تأمین تقاضای روزافزون فضا احداث شده اند و ترکیبات سنتی دولت بیش از حد ساخته شده اند. تعدادی از اردوگاه های بزرگ در اطراف و شمال تالار شورای ملی منطقه نظامی را تشکیل می دهد.

پل بروکمایر:

هنگامی که بانکوک در قرن هجدهم به پایتخت ملی تبدیل شد و ارگ آن به ساحل شرقی رودخانه چائو فرایا منتقل شد ، بازرگانان و تجار چینی که این منطقه را اشغال می کردند با فاصله کمی از جنوب به منطقه ای منتقل شدند که اکنون به آن معروف است سام پنگ کار در ابتدا در خانه های یک طبقه چوبی و کاه گل انجام شد. در اوایل دهه 1900 تعدادی از خیابان ها با خانه های دو طبقه سنگ تراشی احاطه شده بود. این منطقه در حال گسترش که هم اکنون در ردیف هایی از مغازه ها قرار دارد که بعضی اوقات دارای پنج طبقه یا بیشتر است. انبارها در هر دو ساحل رودخانه درست در جنوب سام پنگ قرار دارند ، در حالی که صنعت در سام رونگ ، جنوب بندر متمرکز شده است. زندگی شبانه در جاده پت پنگ شکوفا می شود. منطقه مالی در جاده سیلوم واقع شده است.در بازار شناور روزانه انواع غذاها و کالاها از قایق های موجود در کانال های نزدیک Wat Sai به فروش می رسد. در گذشته چندین بازار از این دست و تعداد بیشماری فروشنده شناور از در به خانه نیازهای روزمره ساکنان شهر را تأمین می کردند.

مسکن:

خانه ها معمولاً از خانه های چوبی یا خانه های ردیفی یک یا دو طبقه کوچک ، مستقل تشکیل شده اند. بیشتر اینها شلوغ هستند زیرا تعداد بسیار کمی از آنها برای اسکان جمعیت در حال گسترش است. برنامه های دولت به تنهایی برای رفع کمبود مسکن ناکافی است و بودجه بانک جهانی برای ساخت مسکن کم درآمد استفاده شده است. دولت به متصرفين اجازه مي دهد تا زمين عمومي استفاده نشده را تصرف كنند. تعداد چمباتمه نشینان کم است و بیشتر آنها در منطقه خلونگ توئی نزدیک بندر متمرکز شده اند.از دهه 1960 ، مسکن به سرعت در شهر توسعه یافت. از اواسط دهه 1970 تا اواسط دهه 1980 بیش از 100000 واحد جدید ساخته شد. همچنین بر نوسازی در مناطق درون شهری تأکید شده بود. توسعه دهندگان املاک و مستغلات خصوصی خانه هایی را برای گروه های با درآمد متوسط ​​تهیه می کنند و بسیاری از سازمان های دولتی برای کارمندان خود خانه تهیه می کنند. خانه ها ممکن است در مکان های کوچک با امکانات بهداشتی ابتدایی شلوغ شوند . این تحولات به طور تصادفی در حاشیه شهر گسترش یافته است .مسکن مجلل ، عمدتا برای جامعه ثروتمند خارجی ، معمولاً به شکل بناهای بزرگ ، مدرن و دو طبقه سنگ تراشی شده است که در محوطه های خصوصی تنظیم شده و مجهز به محل خدمتکار و آشپزخانه جداگانه است.بنگ کاپی شاید مرفه ترین محله بانکوک باشد. دفاتر بلند مرتبه ، هتل ها و کانکس ها به طور فزاینده ای رایج است.

مردم:

ویژگی های برجسته جمعیت - جوانی و نسبت پایین غیر تایلندی ها است با افزایش زیاد مهاجرت خارجی ها که پس از جنگ جهانی دوم تصویب شده است تقریباً دو پنجم ساکنان زیر 20 سال هستند. و خالص مهاجرت جوانان ، به ویژه زنان ، بسیار افزایش یافته است ، به طوری که بیش از یک چهارم جمعیت ساکن این شهر را تایلندی های مهاجر از تمام نقاط کشور تشکیل می دهند.بیشتر جمعیت این شهر تایلندی تبار هستند. و چینی ها بزرگترین اقلیت هستند ، اما جوامع قابل توجهی از دیگر آسیایی ها ، آمریکای شمالی و اروپایی ها وجود دارد. جوامع خارجی علی رغم اندازه کوچکشان ، در مناطق خاصی زندگی می کنند. چینی ها در منطقه تجاری سام پنگ متمرکز می شوند ، هندی ها در اطراف مساجد در این مناطق تجمع می کنندبخش وانگ بورافا ، و جوامع غربی و ژاپنی در بخش مرفه و مدرن شرقی شهر زندگی می کنند.از بین گروه های خارجی ، چینی ها بیشترین ورود صمیمی را به زندگی در شهر دارند. به نظر می رسد که آنها به راحتی جذب می شوند و ازدواج مشترک مکرر است. فرزندان آنها شهروندان تایلند هستند و بسیاری از خانواده های چینی نام خانوادگی تایلندی دارند و طبیعی هستند.

صنعت:

در کلانشهرها کارخانه های زیادی وجود دارد ، اما بیشتر آنها در مقیاس کوچک کار می کنند. گیاهان بزرگتر در مجاورت بندر ، نزدیک انبارهایی که مواد وارداتی را ذخیره می کنند ، واقع شده اند. تولید عمدتا به فرآوری مواد غذایی ، منسوجات ، مونتاژ تجهیزات الکترونیکی و تولید مصالح ساختمانی محدود می شود. از اواسط دهه 1970 ، دولت بر کاهش ازدحام در شهر تأکید کرد و مکان یابی پارکهای صنعتی در حاشیه بانکوک را با اولویت زیادی قرار داد. تقریباً یک سوم از تولیدات کشور در شهر تولید می شود و تقریباً نیمی از شرکت ها در کلان شهرها مستقر هستند. گردشگری بسیار افزایش یافته است و اکنون منبع اصلی درآمد در بانکوک است.

سرمایه گذاری:

بانکوک حدود یک سوم واحدهای بانکی کشور را در خود جای داده و سه چهارم کل سپرده ها را در اختیار دارد. شرکت مالی تایلند ، هیئت سرمایه گذاری و بورس اوراق بهادار تایلند نیز در این شهر واقع شده اند.

حمل و نقل:

سیستم حمل و نقل بانکوک در اصل بر اساس سفرهای آبی بود. پیچ و خم کانالهای شهر که به رودخانه متصل هستند ، نام آن را "ونیز شرق" قرار دادند. ظهور خودرو اما تغییرات فاحشی به وجود آورد. تعداد وسایل نقلیه در شهر (شامل تاکسی های سه چرخ ، اتومبیل های شخصی و اتوبوس ها - با توجه به منطقه سرویس کدگذاری شده) و کمبود فضای جاده توسعه یافت. این مشکل ابتدا با پر کردن بیشتر کانالهای کوچکتر و تعدادی از کانالهای بزرگتر برطرف شد. سیستم آبراهه باعث تخلیه دلتای غربی شده است. بنابراین جاری شدن سیل در مناطق پایین شهر به طور فزاینده ای افزایش یافت. بعلاوه ، این معیار مشکل کمبود فضا را حل نکرد. ترافیک به قدری شلوغ است که حرکت به طور فزاینده ای دشوار می شود. برای کمک به بهبود این مشکلات ، در دهه 1970 مرجعی برای نظارت بر حمل و نقل اتوبوس در شهر تاسیس شد و در سال 1999 این شهر Skytrain را باز کرد . جاده ها از شمال به لائوس و چیانگ مای ، از شرق به کامپوچا و از جنوب به تور مالزی منتهی می شوند . راه آهن به مرزهای لائوس و مالزی ، به چیانگ مای در شمال و به اوبون راتچاتانی و مرز کامپوچان در شرق می رسد. فرودگاه بین المللی بانکوک یکی از شلوغ ترین فرودگاه های جنوب شرقی آسیاست .بندر بانکوک ، واقع در رودخانه چائو فرایا در خلونگ توئی ، با مجرای حفر شده از ماسه در دهانه رودخانه حدود 17 مایل چرخش (27 کیلومتر) پایین دست به دریا متصل می شود. این بندر تقریباً تمام واردات و صادرات کشور را کنترل می کند.

دولت:

دولت کلانشهر بانکوک توسط یک فرماندار و معاونان اداره می شود. مسئولیت های توسعه به عهده تعداد زیادی از سازمان های دولتی است. بانکوک مقر کمیسیون اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل برای آسیا و اقیانوسیه (ESCAP) را در خود جای داده است. علاوه بر این ، آژانس های مختلف سازمان ملل از جمله دفاتر شعبه سازمان بهداشت جهانی (WHO) ، سازمان بین المللی کار (ILO) ، صندوق کودکان سازمان ملل (UNICEF) و بانک بین المللی بازسازی و توسعه در بانکوک قرار دارد.

خدمات عمومی:

بیشتر تأمین آب این شهر از کارخانه های تصفیه تأمین می شود. از چائو فرایا و از چاه های عمیق گرفته شده است. پمپاژ آب از چاه ها باعث فرونشست در مناطقی از شهر شده است که باعث افزایش طغیان شده است. بسیاری از مردم آب را از مجاری آبی آلوده به دست می آورند. امکانات بهداشتی شامل فاضلاب ، زهکشی و کانال ها است. برخی از ساختمانهای بزرگ به مخازن سپتیک مجهز شده اند.بانکوک بیش از نیمی از انرژی الکتریکی این کشور را مصرف می کند .

سلامتی:

بانکوک بیشتر بیمارستان ها و کلینیک های این کشور را دارد. خدمات ویژه ای برای بیماران مبتلا به سل و بیماریهای مقاربتی ارائه می شود و خانه های دولتی برای افراد مستضعف ، معلول و مسن وجود دارد. موسسه پاستور و WHO واکسن تهیه می کنند. کلینیک های تنظیم خانواده در سالهای اخیر تکثیر یافته است. در دهه 1990 موارد ایدز در مصرف کنندگان مواد مخدر بانکوک افزایش یافت. دولت بخشهای ویژه ای را برای معالجه بیماران مبتلا به این بیماری در بیمارستانها ایجاد كرده و اقدامات دیگری نیز برای جلوگیری از شیوع عفونت HIV انجام داده است.

تحصیلات:

به دلیل نسبت بالای شهروندان در سن مدرسه ، امکانات آموزشی بانکوک بیش از حد سنگین است. تعداد مدارس بسیار کم است و استاندارد آموزش متفاوت است. با این وجود سواد بسیار بالا است. بسیاری از مدارس ابتدایی ساخته شده توسط دولت در محوطه صومعه واقع شده اند. مدارس ابتدایی و متوسطه خصوصی که توسط مأموریت های مذهبی خارجی اداره می شوند ، کودکان نخبه را تربیت می کنند. مدارس ابتدایی و مدارس شبانه خصوصی چینی بسیار وجود دارد. این شهر چندین دانشگاه دارد.Wat Pho ، كه مدتهاست یك مركز سنتی یادگیری است ، اغلب اولین دانشگاه این شهر محسوب می شود. این یکی از قدیمی ترین و بزرگترین معابد بانکوک است.

زندگی فرهنگی:

مهمترین ویژگی فرهنگی بانکوک که بیش از 300 نوع معبد دارد نمونه های کلاسیک معماری تایلندی را نشان می دهد. بیشتر آنها توسط دیوارها محصور شده اند. بسیاری از وات ها بخشی از زمین های خود را برای استفاده مسکونی یا تجاری اجاره کرده اند.در موزه ملی آثار هنری ماقبل تاریخ و عصر مفرغ و همچنین اشیای سلطنتی متعلق به قرن ششم نگهداری می شود . این شهر همچنین کتابخانه ملی و اداره اسناد ملی تایلند را در خود جای داده است.خانه تایلندی جیم تامپسون ، که به عنوان یک کارآفرین آمریکایی و عاشق فرهنگ تایلندی نامگذاری شده است ، از چندین عمارت سنتی تایلند تشکیل شده است. این مجموعه شامل بزرگترین مجموعه نقاشی مذهبی تایلندی قرن هفدهم در کشور است. همچنین مجموعه ای از مجسمه های Dvaravati و Khmer وجود دارد ، علاوه بر نمونه هایی از ظروف سفالی و چینی تایلندی و چینی . در سال 1987 مساحت 200 هکتار (80 هکتار)پادشاه سلطنتی راما نهم سلطنتی با باغ های گیاهان وسیع خود به مناسبت 60 سالگی پادشاه افتتاح شد .تمام روزنامه های روزانه این کشور و بیشتر هفته نامه ها و ماهنامه های آن در بانکوک منتشر می شوند. روزنامه ها به زبان های تایلندی ، انگلیسی و چینی چاپ می شوند. رادیو و تلویزیون توسط نهادهای دولتی و ارتش کنترل می شود. بیشتر ایستگاه های رادیویی کشور و تمام ایستگاه های تلویزیونی آن در یا در نزدیکی بانکوک قرار دارند. بیشتر برنامه ها به زبان تایلندی هستند ، اما برخی از برنامه های ویژه به زبان انگلیسی و چینی هستند. تصاویر متحرک بسیار محبوب هستند. صنعت پر رونق سینمای تایلند وجود دارد ، اما فیلم ها نیز وارد می شوند.نمایشگاه ها ، جشنواره ها و مسابقات "مبارزه با بادبادک" در پارک ها برگزار می شود. ورزشگاه های Ratchadamnoen و Lumphini میزبان مسابقات بوکس حرفه ای تایلندی هستند که شکل بسیار آیینی بوکس معروف به Muai Thai را دارد.( مدارس موی تای پوکت)  تئاتر ملی سیلاپاکورن رقص ، نمایش و موسیقی را ارائه می دهد.

بانکوک در سال 1782 ، هنگامی که ژنرال چائو فراایا چاکری ، بنیانگذار سلسله چاکری حاکم ، تخت سلطنت را به دست گرفت ، پایتخت سیام شد (همانطور که تایلند قبلا شناخته شده بود).

راما اول و بارگاه را از غرب به کرانه شرقی رودخانه چائو فرایا منتقل کرد.راما شهر جدید را از پایتخت سابق ، آیوتایا ، 64 مایلی (64 کیلومتری) شمالی الگوبرداری کرد. با پایان سلطنت وی شهر تأسیس شد. مجموعه کاخ بزرگ دیواری و معبدWat Pho تکمیل شد. یک دیوار جدید شهر ، شاید برجسته ترین سازه ، رودخانه و Khlong Ong Ang را در شرق دامن زد. طول آن 5/4 مایل (7 کیلومتر) ، ضخامت 10 فوت (3 متر) و ارتفاع 13 فوت (4 متر) بود و دارای 63 دروازه و 15 قلعه بود. مساحت محصور شده 5/1 مایل مربع (4 کیلومتر مربع) بود.

در زمان راما دوم (249-1809) و راما سوم (51-1824) وات بیشتری ساخته شد. آنها به عنوان مدارس ، کتابخانه ها ، بیمارستان ها و مناطق تفریحی و همچنین مراکز مذهبی خدمت می کردند. در این سالها وات آرون ، به خاطر گلدسته بلندش ،وات یان ناوا ، و Wat Bowon Niwet تکمیل شد ، Wat Pho بیشتر بزرگ شد و وات سوتات آغاز شد. با این وجود ، تعداد کمی ساختمان قابل توجه دیگر و خیابان های آسفالته کمتر وجود داشت. رودخانه و شبکه کانالهای بهم پیوسته به عنوان معابر خدمت می کنند.

رامای چهارم (68- 1851) در حالی که ساختمان سنتی وات را با سرعت کمتری ادامه می داد ، شهر را توسعه داد. کاخ بزرگ بهسازی شد ، تعدادی خانه مسکونی قابل توجه برای اعضای خانواده سلطنتی احداث شد

در طول سلطنت طولانی راما پنجم ، پادشاه Chulalongkorn 1868–1910 چهره شهر از طریق برنامه ای از کارهای عمومی دگرگون شد . ساختمان بزرگ چاکری در کاخ بزرگ تا سال 1880 تکمیل شد. کاخ دوسیت و یک شهر باغی جانبی بعداً فراتر از دیوار ساخته شد و از طریق جاده Ratchadamnoen Nok  با الهام از اروپا به کاخ بزرگ متصل شد. یک برنامه ساخت پل و جاده به طور جدی آغاز شد ، زیرا پادشاه Chulalongkorn  علاقه مند به خودرو ، تأثیری که وسیله نقلیه موتوری در توسعه شهر دارد پیش بینی کرد. بیشتر دیوارهای شهر منسوخ شده برای ساخت جاده ها به پایین کشیده شد ، اما دو قلعه ، یک دروازه بزرگ و بخشی از دیوار حفظ شد. صدمین سالگرد شهر ، در سال 1882 ، با افتتاح بسیاری از اصلاحات اجتماعی مشخص شد ،آشکار در ساختمان های عمومی مورد استفاده برای اداره آنها، و همچنین با تکمیل معبد بزرگ سلطنتی،Wat Phra Kaeo که بودای زمردی را در خود جای داده بود . یک سرویس پست و تلگراف در دهه 1880 تشکیل شد ، یک سرویس تراموا برقی در Charoen Krung در سال 1892 تاسیس شد ، و خط اول راه آهن دولتی ، که از بانکوک به Phra Nakhon Si Ayutthaya می رسید ، در سال 1900 افتتاح شد. همچنین ملاحظات زیبایی فراموش نشد. ، برای دیگر ساختمان های جدید شامل معبد مرمر Wat Benchamabopit 1900، پل های زیبا به سبک فرانسوی ، و سالن اجتماعات ملی (تالار تخت) الهام گرفته از ایتالیا ساخته شد.

راما ششم (25-1910) برنامه کارهای عمومی را ادامه داد. وی دانشگاه Chulalongkorn را در سال 1916 تأسیس کرد ، سیستمی از قفل ها را برای کنترل سطح آبراهه های شهر ساخت و اولین و بزرگترین منطقه تفریحی خود را به عموم مردم داد -پارک لومفینی. در حین سلطنت راما هفتم (35/1925) مناطق شهرداری به عنوان بخشی از سازماندهی مجدد عمومی اداری با هدف تمرکززدایی ، محدود شد. در سال 1937 بانکوک به طور رسمی به شهرداری های تقسیم در مجموع حدود 37 مایل مربع (96 کیلومتر مربع) مساحت داشتند. حدود چهار پنجم جمعیت این شهر در کرونگ تئپ زندگی می کردند.

از زمان جنگ جهانی دوم ، بانکوک با سرعت بی سابقه ای رشد کرده است ، که باعث مشکلات در حمل و نقل ، ارتباطات ، مسکن ، تأمین آب ، زهکشی و آلودگی شده است. در طول جنگ ویتنام از اهمیت گردشگری برخوردار شد، زمانی که این شهر به مقصد محبوب پرسنل ارتش ایالات متحده تبدیل شد. در طول دهه 1980 این شهر با رونق اقتصادی روبرو شد ، بحرانی که در اواخر دهه 1990 آسیا را تحت تأثیر قرار داد. با این حال ، این شهر نقش خود را به عنوان یکی از مهمترین مراکز گردشگری ، مالی و تجاری آسیا ادامه داد. شخصیت تایلندی منحصر به فرد این شهر اگرچه شاید در حال کاهش است ، اما زمینه ای پر جنب و جوش را برای تصویر جهان وطنی بانکوک فراهم می کند.